Πριν χαθεί τ' όνειρό μας

Τη μέρα μου αρνήθηκα σήμερα να αγγίξω
στ' όνειρο σ’ ακολούθησα για να στο

αποδείξω.

Πως δεν μπορώ ούτε μια στιγμή μακριά σου
κι άλλους οδούς γυρεύω να βρίσκομαι

κοντά σου.

Εκεί που ανταμώνουμε και είμαστε μαζί
εκεί είναι πιο όμορφα και από

τη ζωή.

Δε ζητώ κατανόηση από άνθρωπο κανένα
αυτό που αξίζει μοναχά η αγάπη σου

για μένα.

Δε σου κρύβω πως εγώ πιο πολύ σε αγαπώ
κάθε μέρα που περνά τη σκιά σου

ακολουθώ.

Θέλω να 'μαι στο κορμί σου αίσθηση ζεστή
θέλω να ‘μαι πάντοτε στη σκέψη σου

πιστή.

Σου έδειξα κι απόψε τα αισθήματά για σένα
με τις εικόνες του μυαλού μου λόγια

παραδομένα.

Τα κράτησα στα φύλαξα όλα να σου τα δώσω
πριν απ' το όνειρο χαθώ, πριν να

το μετανιώσω._

Ο άνθρωπός μου

Κάνε κάτι πριν να ξεσπάσει η μπόρα
τις σκέψεις αν μπορείς να σταματήσεις.
Θέλω να νιώσω λίγο ελεύθερη απ' όλα
αν γίνεται έστω απόψε
να μ' αφήσεις.

Ξέρω είναι δύσκολο αυτό που ζητάω
αν μου το ζητούσες δε θα μπορούσα.
Πρέπει να ηρεμήσω όχι άλλο να πονάω
πάλι χθες βράδυ αυτό
προσπαθούσα.

Αισθάνομαι πως χάνω το μυαλό μου
όση λογική μου υπήρχε την πήρες εκεί.
Φεύγω μαζί σου, αφήνω τον εαυτό μου
δημιουργία νέας σελίδας
στην αρχική.

Ότι κι αν γίνει, σ' εσένα μόνο θα γυρίζω
γιατί είσαι εσύ ο άνθρωπος που αγαπώ.
Τη μορφή σου πάντα εδώ θ' αντικρίζω
είναι που χώρια σου
δε γίνεται να ζω.

Αν είπα λόγια που σ' έχουν πικράνει
είναι που πνίγομαι και θέλω το φιλί σου.
Αν κάνω πίσω και βλέπεις πως με χάνεις
σαν το μαγνήτη με τραβάς μαζί σου.

Είμαι δική σου._

Μες στο ρυθμό των εποχών

Έγινες κήπος που ανασαίνει η ψυχή μου
μες στο ρυθμό των εποχών η μουσική μου.
Εκείνος που αλλάζει τη μέρα με τη νύχτα
χρώματα, ευωδίες στου πόνου
τα ξενύχτια.

Το φως μες στο σκοτάδι το βλέμμα των ματιών σου
το πιο γλυκό μεθύσι μου η ανάσα των χειλιών σου.
Η νύχτα θέλει μια αγκαλιά ζεστή για να περάσει
θέλει του έρωτα φιλιά
η μέρα να χαράξει.

Με γλυκό του έρωτα κρασί αν είναι να μεθύσω
από τα χείλη σου τα δυο θα ‘ρθώ να το ζητήσω.
Μα αν είναι να χαθώ στα μάτια τα δικά σου
ας γίνει το ξημέρωμα μέσα στην

αγκαλιά σου.

Να ψιθυρίζεις τρυφερά όσα σου 'χω γραμμένα
μες στην ομίχλη του μυαλού λόγια ναυαγισμένα.
Με όνειρα της ψυχής να σου ποτίσω την καρδιά
να γύρεις να παραδοθείς στα χέρια μου

απαλά.

Πόσο σε θέλω ακόμη για σένα τραγουδώ
κλείνω τα μάτια ξεμακραίνω αστέρι μου πρωινό.
Ήλιε μου που ανέτειλες σε θάλασσα γαλήνης

η αγάπη μου παράδεισος έγινε

για να μείνεις._

Μαζί μια νύχτα

Χάνομαι μες στις σκέψεις, χάνω το μυαλό μου
φεύγω απ' ότι με αγγίζει, κυνηγώ
το όνειρό μου.

Στα πελάγη ευτυχίας ρίχνω ότι με βαραίνει
στους ορίζοντες σε ψάχνω, μες
στα σύννεφα χαμένη.

Να σε βρω περιπλανιέμαι, μες στον κόσμο το δικό σου
ζεστασιά να σε σκεπάσει, να 'μαι εκεί
ο σύντροφός σου.

Χάδι να νιώθεις απαλό επάνω στα μαλλιά σου
τα χείλη μου να αισθάνεσαι, γλυκά

μες στα δικά σου.

Στου κορμιού σου τον παλμό, κύματα ψηλά ν' ανεβάσω
να σε φτάσω ως τ’ αστέρια, δικός μου είσαι
να φωνάξω.

Για σένα το πιο γλυκό χαμόγελο ψυχή μου ξημερώνει
της καληνύχτας μου το φιλί ο ύπνος

να μερώνει.

Στο περιβόλι του θεού που 'ναι ευωδιές γεμάτο
σαν το αηδόνι τραγουδώ περίμενέ με

θα 'ρθω.

Θέλω μαζί μια νύχτα παραδομένοι να βρεθούμε

ζαλισμένοι απ' την αγάπη, αγκαλιά

να κοιμηθούμε._

Ερωτικές περιπλανήσεις

Στον έρωτά σου απλά αφέθηκα
σ΄ αγνούς κόλπους της αγάπης.
Σαν ναυαγός τους βρέθηκα
προσμένοντας για να 'ρθεις.

Της καρδιάς αμμουδιές περπατώ
το μέλλον μαζί σου ν' αγγίξω.
Τη μοναξιά μπροστά συναντώ
δε βρίσκω λόγο να συνεχίσω.

Τις κρύες νύχτες σε καρτερώ
κοιτώντας με βλέμμα πελαγίσιο.
Φοβόμουν πολύ να σ' ερωτευτώ
τώρα βρες τρόπο για να ζήσω.

Στη λάμψη κάτω του φεγγαριού
κάθε σκιά φοράει τη ματιά σου.
Με καυτές στιγμές καλοκαιριού
ντύνομαι ζεστά απ' τα όνειρά σου.

Είναι η αγάπη σου που με κρατάει
και τα όριά μου αυτή ξεπερνά.
Η μορφή σου κοντά μου γυρνάει
την αγκαλιά μου συνέχεια ζητά.

Πάντα στο μυαλό μου μέσα τρέχεις
γλυκός λαθρεπιβάτης της ψυχής.
Βαθιά πληγή, την καρδιά κατέχεις
η δίψα της αγάπης είναι δώρο ζωής.

Άλλα λόγια δε βρίσκω να σου πω
πόθους μου ξυπνάς, ώρα βραδινή.
Σε άγνωστα μέρη ξανά σε ζητώ
μη χαθώ πριν να 'ρθει η αυγή._

Αυγουστιάτικο φεγγάρι

Τρέχουν οι λέξεις πλάι σου να με οδηγήσουν
στο φως νότες ανέμου να με περιπλανήσουν.

Μια προσευχή με ήπιους τόνους με καλεί
μελωδία ακούγεται μια αίσθηση

απαλή.

Τη μοναξιά σου στην ψυχή να αισθανθώ
κοντά σου στη σκέψη βαθιά να βρεθώ.

Μες στην αρμύρα στ' απέραντο γαλάζιο
δίπλα μου σ' έχω και σφιχτά
σ' αγκαλιάζω.

Σφίγγω τα χέρια μου να νιώσω το κορμί σου
ζεστά τα δάκρυα στο χάδι στο φιλί σου.

Ένα βράδυ ολόκληρο θα 'σαι στο πλευρό μου

φεγγάρι μου ολόγιομο φύλακας
άγγελός μου.

Ένα βιβλίο που στα μισά έμεινε θα συνεχίσω
ένα όνειρο ζωής ακόμη να σου ζητήσω.

Τη θέση απ' ένα αστέρι να έχω εκεί ψηλά
να λούζομαι στη λάμψη σου
με αόρατα δεσμά.

«Ν' απλώνεις με τα κάλλη σου όμορφες πινελιές
στην απεραντοσύνη στις ανθρώπινες καρδιές»