Αόρατα χέρια
Μάταια
η επιστροφή
δε γυρνώ πίσω.
Δεν ανήκω πια εκεί
αόρατα χέρια μ' έκλεψαν.
Χείλη ζεστά δίνοντάς μου φιλιά
στο στόμα τρυφερά μην τρομάξω.
δε γυρνώ πίσω.
Δεν ανήκω πια εκεί
αόρατα χέρια μ' έκλεψαν.
Χείλη ζεστά δίνοντάς μου φιλιά
στο στόμα τρυφερά μην τρομάξω.
Μυστήριο
η απαγωγή μου
δίχως φόβο, καμιά διαμαρτυρία
κανένας πανικός.
Μια ανάβαση χωρίς ιλίγγους
ούτε ένα βλέμμα πίσω στα χαμηλά.
δίχως φόβο, καμιά διαμαρτυρία
κανένας πανικός.
Μια ανάβαση χωρίς ιλίγγους
ούτε ένα βλέμμα πίσω στα χαμηλά.
Ψηλά
κοιτάζω τώρα εκεί που ανήκω
στον προορισμό μου κοντά στο θεό μου.
στον προορισμό μου κοντά στο θεό μου.
Χάνομαι
στο βλέμμα του
στην
αγκαλιά του ξεκουράζομαι
στο χάδι του τ' απαλό γαληνεύω κι ονειρεύομαι.
στο χάδι του τ' απαλό γαληνεύω κι ονειρεύομαι.
Μου
ξυπνάει αναμνήσεις όνειρα τσαλακωμένα
μάτια μου βουρκωμένα.
μάτια μου βουρκωμένα.
Οι μελωδίες
του, πόσο με ηρεμούν
με οδηγούν στο μεγάλο ταξίδι της ζωής
εκεί κοντά στο χορό των άστρων
εκεί που με περιμένει πάντα όταν νυχτώνει
η ιστορία μου αρχίζει και την ψυχή αγγίζει.
με οδηγούν στο μεγάλο ταξίδι της ζωής
εκεί κοντά στο χορό των άστρων
εκεί που με περιμένει πάντα όταν νυχτώνει
η ιστορία μου αρχίζει και την ψυχή αγγίζει.
Φτερωτοί
μου άγγελοι φίλοι του παραδείσου
χαρά των οφθαλμών μου.
χαρά των οφθαλμών μου.
Κι εσύ
που με κοιτάς από μακριά, έλα εδώ
εσύ, με το γλυκό πονηρό σου βλέμμα.
Έλα κοντά μας
πάρε λευκά φτερά να βάλεις
πλησίασε στη λάμψη των ονείρων μας
ονειρέψου μαζί μας.
εσύ, με το γλυκό πονηρό σου βλέμμα.
Έλα κοντά μας
πάρε λευκά φτερά να βάλεις
πλησίασε στη λάμψη των ονείρων μας
ονειρέψου μαζί μας.
Διώξε
ότι ανθρώπινο κουβαλάς απελευθερώσου
πέτα
σ' αυτή τη μαγεία, ζήσε
ίσως δεν υπάρξει αύριο.
Ζήτησε ψυχική μετάσταση
άλλαξε τους χτύπους της καρδιάς σου
πριν να είναι αργά.
ίσως δεν υπάρξει αύριο.
Ζήτησε ψυχική μετάσταση
άλλαξε τους χτύπους της καρδιάς σου
πριν να είναι αργά.
Εδώ
στην αγαπημένη μας νύχτα
εδώ που αργεί πάλι να ξημερώσει.
Σαν μια στιγμή που θες να κρατήσει
εδώ που αργεί πάλι να ξημερώσει.
Σαν μια στιγμή που θες να κρατήσει
για
πάντα, αιώνια.
Άσε κάτω την ομπρέλα του φόβου
λούσου με το άγιο ύδωρ μας.
Άσε κάτω την ομπρέλα του φόβου
λούσου με το άγιο ύδωρ μας.
Ξέπλυνε
τους δρόμους που βάδισες
στο μονόδρομο που καταλήγει
στο τέλος του πουθενά.
Νιώσε τη μαγνητική έλξη
που μας αγκαλιάζει
πάμε να φύγουμε
ήρθε το κάλεσμα του χρόνου
που περιμέναμε.
στο μονόδρομο που καταλήγει
στο τέλος του πουθενά.
Νιώσε τη μαγνητική έλξη
που μας αγκαλιάζει
πάμε να φύγουμε
ήρθε το κάλεσμα του χρόνου
που περιμέναμε.
Ελεύθερη
η είσοδος
στην
πόρτα των ονείρων μας.
Μείναμε οι δυο μας τώρα πια
οι άγγελοι σώπασαν
Μείναμε οι δυο μας τώρα πια
οι άγγελοι σώπασαν
τ'
αστέρια κοιμήθηκαν
με μια γλυκιά μελαγχολία.
με μια γλυκιά μελαγχολία.
Τους
λείπουν δυο άγγελοι
κι
ένα μικρό αστέρι
που έμεινε πίσω
για μας άγγελέ μου
για το πέρασμα μας
στην τελική ευθεία.
Στο φως..
Τώρα είμαι δίπλα σου
μαζί σου δε φοβάμαι.
που έμεινε πίσω
για μας άγγελέ μου
για το πέρασμα μας
στην τελική ευθεία.
Στο φως..
Τώρα είμαι δίπλα σου
μαζί σου δε φοβάμαι.
Είμαστε
ένα.
Μέτρα πόσα είναι τ' αστέρια
είναι όλα τα σ' αγαπώ δικά σου
κι όλα όσα γράφτηκαν
στο χρυσό μας ουρανό.
Χάθηκαν πια τα φαντάσματα
στο παρελθόν.
Διασχίσαμε την πορεία της ζωής
κόβοντας την κόκκινη κορδέλα
του έρωτά μας κι ανεβαίνουμε.
Ανεβαίνουμε ακόμη πιο ψηλά.
Μέτρα πόσα είναι τ' αστέρια
είναι όλα τα σ' αγαπώ δικά σου
κι όλα όσα γράφτηκαν
στο χρυσό μας ουρανό.
Χάθηκαν πια τα φαντάσματα
στο παρελθόν.
Διασχίσαμε την πορεία της ζωής
κόβοντας την κόκκινη κορδέλα
του έρωτά μας κι ανεβαίνουμε.
Ανεβαίνουμε ακόμη πιο ψηλά.
Χέρι,
χέρι στο δρόμο
που
μόνο εμάς προσμένει._
Η συνάντηση
Η συνάντηση
Στη
γειτονιά του πόνου ένα απόγευμα
θλιμμένο κοντά στην πλατεία των αγγέλων
βρέθηκα και ήσουν εκεί.
Η πρώτη συνάντηση μας σαν ένα απλό
τυχαίο ραντεβού.
Κοιταχτήκαμε στα μάτια κι αμέσως άρχισε
να μας λούζει η βροχή των ονείρων μας.
θλιμμένο κοντά στην πλατεία των αγγέλων
βρέθηκα και ήσουν εκεί.
Η πρώτη συνάντηση μας σαν ένα απλό
τυχαίο ραντεβού.
Κοιταχτήκαμε στα μάτια κι αμέσως άρχισε
να μας λούζει η βροχή των ονείρων μας.
Ο χορός
των δεκατεσσάρων φεγγαριών
ξεκίνησε με τους ψιθύρους της καρδιάς μας.
Ανεμοσκορπίσματα τα λόγια που
χανόντουσαν δίπλα μας στον αέρα.
ξεκίνησε με τους ψιθύρους της καρδιάς μας.
Ανεμοσκορπίσματα τα λόγια που
χανόντουσαν δίπλα μας στον αέρα.
Ένα
σύννεφο της ελπίδας σκέπασε
τον ουρανό μας, πάπλωμα μεταξένιο
ελαφρύ σαν το χάδι του νοτιά με την πυξίδα
του έρωτα να μας δείχνει με τ’ αστέρια
τον ουρανό μας, πάπλωμα μεταξένιο
ελαφρύ σαν το χάδι του νοτιά με την πυξίδα
του έρωτα να μας δείχνει με τ’ αστέρια
το δρόμο
της ζωής μας..
Στενό
το μονοπάτι που πρέπει να διαβούμε
νύχτες αξημέρωτες μαζί θα ξημερωθούμε
το καταφύγιο περιμένει εμάς να κρυφτούμε.
Η ζωοδόχος πηγή άφθονη να ποτίσει
νύχτες αξημέρωτες μαζί θα ξημερωθούμε
το καταφύγιο περιμένει εμάς να κρυφτούμε.
Η ζωοδόχος πηγή άφθονη να ποτίσει
τη γέννηση
των καρπών του πάθους μας.
Νυχτολούλουδα
στρωμένα παντού γύρω
μας να ξαποστάσουμε με το μεθυστικό
τους άρωμα, σαν πέπλο από πάνω μας
μας να ξαποστάσουμε με το μεθυστικό
τους άρωμα, σαν πέπλο από πάνω μας
να
θαυμάσουμε..
Η πορεία αυτή χαράχτηκε, κάτω απ' την
αστροφεγγιά, εδώ στη γειτονιά του πόνου
που τώρα έγινε και της χαράς.
Καρδιοχτύπι μουΗ πορεία αυτή χαράχτηκε, κάτω απ' την
αστροφεγγιά, εδώ στη γειτονιά του πόνου
που τώρα έγινε και της χαράς.
Για
τίποτα ζωή μου δε θα άλλαζα
τις
τόσες σου εκρήξεις
πώς μπορεί και μου ξυπνά τόσες
πολλές αισθήσεις.
πώς μπορεί και μου ξυπνά τόσες
πολλές αισθήσεις.
Πώς
κατάφερε από τόσους θνητούς
έμενα να ξεχωρίσει κι ανάστησε παλμούς
που η καρδιά είχε σταματήσει;
έμενα να ξεχωρίσει κι ανάστησε παλμούς
που η καρδιά είχε σταματήσει;
Δώσε
μου κι άλλη μια ζωή να 'χω κοντά του
για να ζήσω κι αν είναι όνειρο γλυκό
ποτέ μου να μην ξυπνήσω.
για να ζήσω κι αν είναι όνειρο γλυκό
ποτέ μου να μην ξυπνήσω.
Σε
ικετεύω φέρ’ τον εδώ μη μ’ αφήνεις μόνη
του
παραδίνω της ψυχής μου το τιμόνι.
Άκουσε
για εκείνον πως χτυπά πάλι η καρδιά μου
οι παλμοί
της σαν τρελοί
ζωγραφίζουν τη ματιά του.
ζωγραφίζουν τη ματιά του.
Όνειρό
μου μαγικό πήγαινέ με εκεί να ζήσω
ως
τον έβδομο ουρανό εκεί ψηλά
να κοιμηθώ ως την αυγή μαζί του.
να κοιμηθώ ως την αυγή μαζί του.
Κι
αν βγει και είναι αληθινός κράτησέ με κοντά του
μα
αν είναι μόνο μιας βραδιάς
παράδωσέ του την καρδιά μου.
παράδωσέ του την καρδιά μου.
Να
του θυμίζει λόγια που του έγραψα
κι
έχω καλά κρυμμένα τα δάκρυα που έχυσα
για
τα μάτια του τα λατρεμένα.
Τα καμώματα της νύχτας
Ξημερώνει σε λίγο πάλι
η νύχτα σκύβει δειλά το κεφάλι.
Στον άρχοντα ήλιο στο φωτεινό θεό
τ' αστέρια της μαζεύει απ' τον ουρανό.
Το φεγγάρι
πλαγιάζει για να ξεκουραστεί
το φως του να σβήσει πριν την αυγή.
Δίνει εντολές στους πλανήτες
αχώριστοι φίλοι μετά από πολέμους και νίκες.
το φως του να σβήσει πριν την αυγή.
Δίνει εντολές στους πλανήτες
αχώριστοι φίλοι μετά από πολέμους και νίκες.
Σε
λίγο θα είμαι και πάλι κοντά σας
κανείς μη χαθεί απ' τη συντροφιά σας.
Το σύμπαν στολίστε κακίες αφήστε
στο χρόνο πάντα να δίνεται καιρό.
Ξεχάστε πια ότι δεν αξίζει
έφυγε τρέχοντας στο παρελθόν.
κανείς μη χαθεί απ' τη συντροφιά σας.
Το σύμπαν στολίστε κακίες αφήστε
στο χρόνο πάντα να δίνεται καιρό.
Ξεχάστε πια ότι δεν αξίζει
έφυγε τρέχοντας στο παρελθόν.
Κλείνει
τα μάτια της φεύγει μακριά
κανείς δεν τη βλέπει αόρατη πια.
Φοράει της μέρας το άσπρο φουστάνι
λουλούδια της άνοιξης πλέκει στεφάνι.
κανείς δεν τη βλέπει αόρατη πια.
Φοράει της μέρας το άσπρο φουστάνι
λουλούδια της άνοιξης πλέκει στεφάνι.
Βλέπει
τους ανθρώπους, χαμόγελα σκορπά
χαρίζει νέους στόχους δίνει γερά φτερά.
Αγγέλους κατεβάζει απ' το δημιουργό
στα τέσσερα σημεία που όρισε ο θεός.
χαρίζει νέους στόχους δίνει γερά φτερά.
Αγγέλους κατεβάζει απ' το δημιουργό
στα τέσσερα σημεία που όρισε ο θεός.
Τον
ήλιο χαιρετάει που στέκει λαμπερός
σύννεφα μαζεύει, μαλώνει τον καιρό.
Κάντε ένα γύρο ακόμη όσο είναι νωρίς
την πλάση ποτίστε με ύδωρ ζωής.
σύννεφα μαζεύει, μαλώνει τον καιρό.
Κάντε ένα γύρο ακόμη όσο είναι νωρίς
την πλάση ποτίστε με ύδωρ ζωής.
Στη
θάλασσα πάει γλυκά της μιλάει
που στέκει γαλήνια και είναι απαλή.
Πές μου σήμερα, εκείνη απαντάει
τι θέλεις να κάνω γλυκιά μου μορφή;
που στέκει γαλήνια και είναι απαλή.
Πές μου σήμερα, εκείνη απαντάει
τι θέλεις να κάνω γλυκιά μου μορφή;
Το
πρόσωπό της λίρα χρυσή
στην κυρία των βυθών
της θάλασσας δίνει εντολή:
_Προστάτευε στα καθαρά νερά σου
τους ναυτικούς που είναι κοντά σου.
στην κυρία των βυθών
της θάλασσας δίνει εντολή:
_Προστάτευε στα καθαρά νερά σου
τους ναυτικούς που είναι κοντά σου.
Η ώρα
περνάει ο χρόνος κυλά
ησύχασαν όλα μεσημέρι ήρθε πια.
Λίγα πουλάκια στον ουρανό πετούν
άλλα ξεκουράζονται κι άλλα τραγουδούν.
ησύχασαν όλα μεσημέρι ήρθε πια.
Λίγα πουλάκια στον ουρανό πετούν
άλλα ξεκουράζονται κι άλλα τραγουδούν.
Στον
ήλιο που άρχισε ν' αλλάζει πλευρά
χαρίζοντας στη δύση χρώματα χαράς.
Η μέρα απολαμβάνει φυσικές αλλαγές
περήφανη που 'ναι με τόσες ομορφιές.
χαρίζοντας στη δύση χρώματα χαράς.
Η μέρα απολαμβάνει φυσικές αλλαγές
περήφανη που 'ναι με τόσες ομορφιές.
Τον
κόσμο καμαρώνει την ελπίδα τους ξυπνά
μείνε εσύ κοντά τους να 'χουν παρηγοριά.
Ωσότου να γυρίσω αύριο το πρωί, εδώ να μείνεις
μη φύγεις μην απομακρυνθείς.
Το χρέος της τελείωσε, αλλάζει φορεσιά
φορά το μαύρο φόρεμα της νύχτας
μείνε εσύ κοντά τους να 'χουν παρηγοριά.
Ωσότου να γυρίσω αύριο το πρωί, εδώ να μείνεις
μη φύγεις μην απομακρυνθείς.
Το χρέος της τελείωσε, αλλάζει φορεσιά
φορά το μαύρο φόρεμα της νύχτας
η
βασίλισσα των άστρων ζωγραφιά.
Ανέβηκε
στο θρόνο της σιμά στο σύντροφό της
εκείνος την αγκάλιασε τ' αστέρια όλα της άναψε
φωτίστηκε εμπρός της.
_Κουράστηκα φεγγάρι μου άσε με να πλαγιάσω
δίπλα σου ν' αναπαυτώ στο φως σου θέλω
εκείνος την αγκάλιασε τ' αστέρια όλα της άναψε
φωτίστηκε εμπρός της.
_Κουράστηκα φεγγάρι μου άσε με να πλαγιάσω
δίπλα σου ν' αναπαυτώ στο φως σου θέλω
να
χαθώ κι ύστερα είμαι δικιά σου._
Πνοή του έρωτα
Στα χέρια σου ν' αφήνομαι
να καίγομαι να λιώνω
πάλι μαζί σου ξαναζώ του έρωτα κύμα δυνατό
δίχως να μετανιώνω.
πάλι μαζί σου ξαναζώ του έρωτα κύμα δυνατό
δίχως να μετανιώνω.
Στα μάτια σου να χάνομαι να
κρύβομαι από φόβο
προτού σ΄ αγγίξω μη χαθείς μην έρθει κάποτε στιγμή
του χωρισμού μας πόνος.
προτού σ΄ αγγίξω μη χαθείς μην έρθει κάποτε στιγμή
του χωρισμού μας πόνος.
Στην σκέψη σου να κρέμομαι
να ελπίζω να θυμώνω
ξέρεις μακριά σου δεν μπορώ βυθίζομαι μες στο κενό
κι αργοπεθαίνω μαραζώνω.
ξέρεις μακριά σου δεν μπορώ βυθίζομαι μες στο κενό
κι αργοπεθαίνω μαραζώνω.
Στα λόγια σου ν'
ονειρεύομαι να ομολογώ ν' αφιερώνω
φλόγες μ' ανάβουν το κορμί δίνω ότι έχω στην ψυχή
για εσένα να τελειώνω.
φλόγες μ' ανάβουν το κορμί δίνω ότι έχω στην ψυχή
για εσένα να τελειώνω.
Στην καρδιά σου ν' αισθάνομαι
κάθε παλμό της ν' ανυψώνω
σφίξε με στην αγκαλιά σου ανάσα δώσ’ μου τα φιλιά σου
πλάι σου να ξημερώνω.
σφίξε με στην αγκαλιά σου ανάσα δώσ’ μου τα φιλιά σου
πλάι σου να ξημερώνω.
Όπου και να 'σαι παραδίνομαι
σε θέλω όσο τίποτε άλλο
ζήτησε μου ότι θες θα στο πω μην το ξεχάσεις ούτε λεπτό
ζήτησε μου ότι θες θα στο πω μην το ξεχάσεις ούτε λεπτό
τ' όνειρό μου εσύ το μεγάλο.
«Στα χέρια σου στην σκέψη
στα λόγια σου στην καρδιά σου
όπου και να 'σαι παραδίνομαι»
όπου και να 'σαι παραδίνομαι»
